Berlinde de Bruyckere vertegenwoordigde België op de 55e editie van de Biënnale van Venetië dit jaar met een nieuw werk: Kreupelhout / Cripplewood. Een monumentaal werk, geïnspireerd op de stad Venetië, de figuur Sint-Sebastiaan en haar correspondentie met de Zuid-Afrikaanse auteur en Nobelprijswinnaar van de literatuur John Coetzee, die zij ook uitnodigde als curator van de tentoonstelling. In 1999 was haar deelname aan deze grote kunstmanifestatie haar grote doorbraak, en ze is momenteel de bekendste beeldhouwster in België.
Kwetsbaarheid
''Een installatie die elke bezoeker in de greep zal nemen omdat het ons in alle stilte confronteert met onze eigen kwetsbaarheid'' zei Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege en tevens opdrachtgever bij de opening van het Belgisch Paviljoen op 23 mei 2013.
De installatie vult een donkere ruimte, en er zijn duidelijk oermotieven in terug te zien die zij vaker gebruikt in haar werk. Dat zijn vraagstellingen over leven en dood, verlangen en lijden, kracht en kwetsbaarheid, bescherming en beklemming, eenzaamheid, eenwording en eros en thanatos.
Haar gebruikelijke werkwijze heeft ze bij Kreupelhout wederom toegepast: ze werkt met afgietsels van natuurlijke lichamen op ware grootte. In eerder werk maakt ze meestal gebruik van dieren of mensen, maar dit keer koos ze voor een imposante, knoestige stronk van een dode olm en een partij vezelige, schorsloze takken.
Het afgietsel van de boom vormt een fragiel, kreupelig hout, met een verontrustende menselijke morfologie. Samen met de toegevoegde takken ontstaat een grote abstracte bundel, die sterke overeenkomsten hebben met spieren, pezen en botten met bloed en aders van het menselijk lichaam. Grote kussens en dekens dienen als verzachtende ondersteuning en bescherming van de kwetsbare delen. Het werk is een metamorfose van mens in boom of van boom in mens, maar nog niet volledig voltrokken.
Inspiratie
Ze werkt samen met John Coetzee, die voor haar een bron van inspiratie was. Hij bezorgde haar een ongepubliceerd verhaal, waar zij beelden en emoties uit haalde die de grondtonen hebben gevormd voor Kreupelhout. Daarnaast incorporeert ze de meest afgebeelde heilige figuur in Venetië, Sint-Sebastiaan, wiens mentale veerkracht haar intrigeert.
Fotografie: Mirjam DevriendtRomantiekToen ik door mijn foto's van de Biënnale van Venetië keek en dit werk voorbij zag komen, kon ik mij herinneren dat het echt een indrukwekkende installatie was en ik er door gefascineerd was. De boomstronk ligt zo kwetsbaar in het midden van de ruimte, alsof het uitrust van een lange pijnlijke strijd. De vraagstellingen over leven en dood, verlangen en lijden, kracht en kwetsbaarheid, bescherming en beklemming, eenzaamheid, eenwording en eros en thanatos, zijn vraagstellingen die ook veel voorkwamen in de Romantische kunst uit het verleden. Ook gebruikte ze beelden en emoties uit verhalen van J. Coetzee als inspiratie voor het werk.
''Her sculptures explore life an death - death in life, life in death, life before life, death before death - in the most intimate and most disturbing way. They bring illumination, but the illumination is as dark as it is profound.'' - J.M. Coetzee, persbericht, 25 januari 2013.
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten